robbert & els

Het grote voorrecht hier te mogen wonen

Hoe gaat dat: je ziet een huis, wordt verliefd, doet een bod. En dan ben je zomaar eigenaar van een totaal uitgewoond en gedateerd pand. Een puinhoop. Maar wel een puinhoop met enorme potentie, op een van de mooiste plekjes van Utrecht.


‘Eerlijk gezegd was ik blij dat het pand er van binnen zó slecht aan toe was dat we de verbouwing wel moesten uitbesteden’, lacht Els. De verlaagde kantoorplafonds, de onpraktische indeling, de lelijke vloeren en de algehele staat van afbladdering: Robbert en Els keken er direct doorheen. Hun vorige woning hadden ze zelf, stap voor stap, verbouwd en ingericht, maar de verhuizing naar de Maliebaan moest een nieuwe fase inluiden. Robbert: ‘Aan de Weerdsingel woonden we 18 jaar heel fijn, maar in die jaren maakten we allebei een flinke groei door – persoonlijk en in ons werk. Die groei wilden we heel graag tastbaar maken door ook onze woonsituatie direct naar een volgend niveau te tillen. We wilden echt een volgende stap zetten.’

robbert_els_1

Het klikte

Een prima idee dus om er iemand bij te halen die hen kon helpen. Via aannemer Marvin Keeldar werd Thomas van Springers Interiors uitgenodigd het pand van Els en Robbert aan de Maliebaan te bekijken. ‘Het klikte direct’, vertelt Els. ‘Hij waardeerde hardop precies de dingen waar wij ook op waren gevallen bij dit huis. Ik zag dat de creatieve radertjes bij hem à la minuut gingen draaien, en het belangrijkste: ik vertrouwde Thomas. Ik voelde een verbinding op waardenniveau, we vonden dezelfde dingen belangrijk. Mijn vak is mensen doorgronden, dus ik heb inmiddels wel een zesde zintuig voor of iemand ‘echt’ is, of het klopt. En dit klopte. Helemaal. Dat hij de juiste humor heeft bleek trouwens ook meteen toen hij voor het eerst rondkeek in die bende en het huis heel droog bestempelde als ‘snoezig’.’

Blik verruimen

Er volgden boeiende gesprekken over gedeelde waarden – kwaliteit, schoonheid en ruimte –  die de basis zouden gaan vormen voor de verbouwing en inrichting van het pand. Ook nam Thomas hen mee op ‘inspiratierondjes’ langs zijn eerdere projecten, om een bepaalde keuken, speciaal behang, kleurgebruik, of meubels in de praktijk te laten zien. ‘We hadden Springers er in eerste instantie bijgehaald om te adviseren over de verbouwing’, aldus Robbert. ‘Welke muren kunnen eruit? Hoe krijgen we meer licht binnen? Kan het originele ornamentenplafond terugkomen? Dat soort vragen. Maar al snel werd duidelijk dat dit traject veel meer voor ons kon gaan betekenen. Thomas daagde ons uit om op een andere manier te kijken en te denken, onze blik te verruimen. Het was een mooi organisch proces, waarin wij als gelijkwaardige partners werden meegenomen. Met als doel: óns huis, maar met de ‘handtekening’ van Springers.’

‘Thomas daagde ons uit
op een andere manier te kijken en te denken, onze blik te verruimen.’

Het klikte

Een prima idee dus om er iemand bij te halen die hen kon helpen. Via aannemer Marvin Keeldar werd Thomas van Springers Interiors uitgenodigd het pand van Els en Robbert aan de Maliebaan te bekijken. ‘Het klikte direct’, vertelt Els. ‘Hij waardeerde hardop precies de dingen waar wij ook op waren gevallen bij dit huis. Ik zag dat de creatieve radertjes bij hem à la minuut gingen draaien, en het belangrijkste: ik vertrouwde Thomas. Ik voelde een verbinding op waardenniveau, we vonden dezelfde dingen belangrijk. Mijn vak is mensen doorgronden, dus ik heb inmiddels wel een zesde zintuig voor of iemand ‘echt’ is, of het klopt. En dit klopte. Helemaal. Dat hij de juiste humor heeft bleek trouwens ook meteen toen hij voor het eerst rondkeek in die bende en het huis heel droog bestempelde als ‘snoezig’.’

Blik verruimen

Er volgden boeiende gesprekken over gedeelde waarden – kwaliteit, schoonheid en ruimte –  die de basis zouden gaan vormen voor de verbouwing en inrichting van het pand. Ook nam Thomas hen mee op ‘inspiratierondjes’ langs zijn eerdere projecten, om een bepaalde keuken, speciaal behang, kleurgebruik, of meubels in de praktijk te laten zien. ‘We hadden Springers er in eerste instantie bijgehaald om te adviseren over de verbouwing’, aldus Robbert. ‘Welke muren kunnen eruit? Hoe krijgen we meer licht binnen? Kan het originele ornamentenplafond terugkomen? Dat soort vragen. Maar al snel werd duidelijk dat dit traject veel meer voor ons kon gaan betekenen. Thomas daagde ons uit om op een andere manier te kijken en te denken, onze blik te verruimen. Het was een mooi organisch proces, waarin wij als gelijkwaardige partners werden meegenomen. Met als doel: óns huis, maar met de ‘handtekening’ van Springers.’

‘Thomas daagde ons uit
op een andere manier te kijken en te denken, onze blik te verruimen.’

robbert_els_2

‘Het mooie was
dat we elkáár
konden inspireren.’

Elkaar inspireren

‘Kijk’, legt Els uit, ‘dat enorm uitgesproken behang van Workingbert, daar waren we bijvoorbeeld zelf niet snel opgekomen. We dachten dat het briljant óf totaal misplaatst kon worden, maar we hadden veel vertrouwen in de adviezen van Thomas. En nu is die 11 meter lange wand een fantastische blikvanger waar we heel gelukkig mee zijn.’ Robbert: ‘Het mooie was dat we elkáár konden inspireren. Thomas gaf ons een nieuwe kijk op wonen en interieur, maar wij hebben hem op onze beurt ook gevoed met inspiratie. Els bracht Thomas bijvoorbeeld op het idee om de stijl en klasse die haar boek ‘De Fontein, vind je plek’ uitstraalt te vertalen naar het interieur van haar praktijkruimte. Dat resulteerde in een zachtroze muur en diep donkergroene meubels; een combinatie die voor Thomas misschien niet voor de hand lag, maar wel prachtig uitpakte. Pas stond hij hier nog voor de deur met een paar nieuwe klanten om die roze muur te laten zien als voorbeeld van hoe mooi zo’n onverwachte keuze kan uitpakken. Wij zijn dan best trots en ook blij dat wij anderen weer kunnen inspireren bij hun woninginrichting.’

Samen oud

Het donkergrijze huis aan de mooie groene Maliebaan is inmiddels klaar. Althans, de bovenste twee verdiepingen vragen nog wat aandacht, maar dat heeft geen haast. Els en Robbert hebben hun plek gevonden en de leefruimte gecreëerd waar zij samen oud hopen te worden. ‘Het voelt goed om nu een huis te hebben dat onze persoonlijke groei weerspiegelt en dat volledig klopt met wie wij zijn en hoe wij leven’, benadrukt Els. ‘Wij realiseren ons dagelijks hoeveel bevoorrecht we zijn om hier te mogen wonen.’

 

tekst: Barbara Slagman
fotografie: Alex Vreeman

 

Bekijk dit project hier of
Klik hier voor onze highlights

‘Het mooie was
dat we elkáár
konden inspireren.’

Elkaar inspireren

‘Kijk’, legt Els uit, ‘dat enorm uitgesproken behang van Workingbert, daar waren we bijvoorbeeld zelf niet snel opgekomen. We dachten dat het briljant óf totaal misplaatst kon worden, maar we hadden veel vertrouwen in de adviezen van Thomas. En nu is die 11 meter lange wand een fantastische blikvanger waar we heel gelukkig mee zijn.’ Robbert: ‘Het mooie was dat we elkáár konden inspireren. Thomas gaf ons een nieuwe kijk op wonen en interieur, maar wij hebben hem op onze beurt ook gevoed met inspiratie. Els bracht Thomas bijvoorbeeld op het idee om de stijl en klasse die haar boek ‘De Fontein, vind je plek’ uitstraalt te vertalen naar het interieur van haar praktijkruimte. Dat resulteerde in een zachtroze muur en diep donkergroene meubels; een combinatie die voor Thomas misschien niet voor de hand lag, maar wel prachtig uitpakte. Pas stond hij hier nog voor de deur met een paar nieuwe klanten om die roze muur te laten zien als voorbeeld van hoe mooi zo’n onverwachte keuze kan uitpakken. Wij zijn dan best trots en ook blij dat wij anderen weer kunnen inspireren bij hun woninginrichting.’

Samen oud

Het donkergrijze huis aan de mooie groene Maliebaan is inmiddels klaar. Althans, de bovenste twee verdiepingen vragen nog wat aandacht, maar dat heeft geen haast. Els en Robbert hebben hun plek gevonden en de leefruimte gecreëerd waar zij samen oud hopen te worden. ‘Het voelt goed om nu een huis te hebben dat onze persoonlijke groei weerspiegelt en dat volledig klopt met wie wij zijn en hoe wij leven’, benadrukt Els. ‘Wij realiseren ons dagelijks hoeveel bevoorrecht we zijn om hier te mogen wonen.’

tekst: Barbara Slagman
fotografie: Alex Vreeman

Bekijk dit project hier of
Klik hier voor onze highlights

 

robert_els_3